พลังงานนิวเคลียร์ และรังสี
พลังงานนิวเคลียร์ คือพลังงานที่ปลดปล่อยออกมาเมื่อมีการแยก รวม หรือแปลงนิวเคลียสของอะตอม หรือจากการสลายตัวของสารกัมมันตรังสี ซึ่งพลังงานเหล่านั้นอาจเป็น “พลังงานความร้อน” และ “รังสี”ในส่วนของ “พลังงานความร้อน” เราสามารถนำมาใช้ในการผลิตไฟฟ้าได้ โดยนำความร้อนที่ได้ไปต้มน้ำให้เดือด และนำไอน้ำที่ได้ไปปั่นกังหันไอน้ำที่เชื่อมต่อกับเครื่องกำเนิดไฟฟ้า เพื่อผลิตไฟฟ้าในโรงไฟฟ้าพลังงานนิวเคลียร์
ส่วน “รังสี” เป็นพลังงานที่แผ่กระจายจากต้นกำเนิดออกไปในอากาศหรือตัวกลางใดๆ ในรูปของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า รวมไปถึงกระแสอนุภาคที่มีความเร็วสูงด้วย
พลังงานนิวเคลียร์ฟิชชั่น (Nuclear fission) เป็นปฏิกิริยาที่เกิดจากการที่นิวเคลียสของอะตอมแตกตัวออกเป็นส่วนเล็กๆ สองส่วน ในปฏิกิริยานิวเคลียร์ฟิชชั่นเมื่อนิวตรอนชนเข้ากับนิวเคลียสของธาตุที่สามารถแตกตัวได้ เช่น ยูเรเนียม หรือพลูโตเนียม จะเกิดการแตกตัวเป็นสองส่วนกลายเป็นธาตุใหม่ พร้อมทั้งปลดปล่อยอนุภาคนิวตรอน และพลังงานจำนวนหนึ่งออกมาเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์ (Nuclear Reactor) คือเครื่องที่ใช้สำหรับก่อให้เกิดปฏิกิริยาแตกตัวทางนิวเคลียร์อย่างสม่ำเสมอ และควบคุมได้ เพื่อผลิตพลังงาน สารกัมมันตรังสี เตาปฏิกรณ์นี้มีหลายแบบ และใช้เชื้อเพลิงนิวเคลียร์เป็นตัวให้พลังงาน เช่น ยูเรเนียม-235 พลูโตเนียม-239 เป็นต้น
กากกัมมันตรังสี (Radioactive waste) คือ ของเสียไม่ว่าในรูปของของแข็ง ของเหลว หรือก๊าซ ที่ประกอบหรือปนเปื้อนด้วยสารกัมมันตรังสีในระดับความแรงรังสีสูงกว่าเกณฑ์กำหนดว่าเป็นอันตราย และวัสดุนั้นๆ ไม่เป็นประโยชน์อีกต่อไปแล้ว เมื่อได้ชื่อว่ากากกัมมันตรังสี กากหรือของเสียเหล่านั้นจะต้องได้รับการบำบัด และจัดการอย่างมีระบบ และผ่านการตรวจสอบอย่างเคร่งครัด
อ้างอิง: การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย
